Mohammad-Eghbal Nayebzehi

Η περίπτωσή του ενσαρκώνει δεκαετίες αδικίας και διακρίσεων απέναντι στην εθνική μειονότητα των Μπαλούχ (Baluch) στο Ιράν. Ήταν 16 ετών όταν πυροβολήθηκε και έπεσε νεκρός στους δρόμους το Ζαχεντάν της περιοχής το Ιράν Μπαλουχιστάν.

Το Μπαλουχιστάν είναι στο νοτιοανατολικό Ιράν. Έχει ξηρό κλίμα και είναι μια περιοχή πλούσια σε ορυκτά και πρόσφορο έδαφος για γεωργία, στην οποία κατοικούν σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι, οι οποίοι μπορούν να κάνουν κάθε βιομηχανία να ευημερήσει. Παρόλα αυτά, όλη η περιοχή κρατείται σκόπιμα φτωχή. Σε κάποιες περιοχές του Μπαλουχιστάν οι άνθρωποι αναγκάζονται να περπατούν χιλιόμετρα για να βρουν νερό. Όσο για ένα φυσιολογικό σχολείο: αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός για πολλά από τα παιδιά της περιοχής. 

Ο Mohammad-Eghbal δούλευε στις οικοδομές από 9 ετων. Από 9 ετών! Δεν είχε λάβει μόρφωση, ούτε είχε επίσημη ταυτότητα, πράγμα που είναι σύνηθες για τους κατοίκους του Μπαλούχ. Το Ισλαμικό Κράτος δεν τους δίνει ταυτότητες, ούτε καν ληξιαρχικές πράξεις γέννησης, ώστε να τους αρνούνται αυτόματα πολλά νομικά δικαιώματα. Και αυτή δεν ήταν η μόνη αδικία που βίωσε ο Mohammad-Eghbal στην σύντομη και δύσκολη ζωή του. Αντί να χαίρεται την παιδική ηλικία, ήταν αναγκασμένος να κουβαλάει το βάρος της φτώχειας στους μικρούς του ώμους. Όμως οι πράκτορες του Ιρανικού καθεστώτος δεν μπορούσαν να ανεθχούν ούτε αυτό. Δολοφονήθηκε μαζί με δεκάδες άλλους την Παρασκευή, 30 Σεπτεμβρίου, μία μέρα που είναι γνωστή ήδη ως η Ματωμένη Παρασκευή (Bloody Friday) του Ζαχεντάν.

Όλοι οι υπεύθυνοι για τον θάνατό του θα λογοδοτήσουν. Δεν θα ξεχάσουμε, δεν θα συγχωρήσουμε.